İnsanların doğayı çok hoyratça kullandığını biliyoruz.
Tabiat ana insanlığa bu hoyratlığının bedelini zaman zaman ödetmesine rağmen doğayı acımasızca hırpalamaya devam ediyoruz.
Televizyonlarda okyanusun konuşturulduğu bir açıklama var.
Bu açıklamayı bu defa okyanus bizatihi kendisi yapıyor.
Ve okyanus biz insanlara diyor ki…
* * *
“Ben okyanusum, ben suyum, ben gezegenin çoğuyum.
Onu ben şekillendirdim.
Her akıntı ve her yağmur damlası hepsi bana geri döner.
Öyle ya da böyle, burada yaşayan her canlının bana ihtiyacı var.
Ben kaynağım, her şeyin içimden sürünerek çıktığıyım.
* * *
İnsanlar farklı değiller, benim onlara hiçbir borcum yok.
Ben veririm, onlar alır ama her zaman geri alabilirim.
Bu her zaman bu şekilde oldu.
* * *
Bu onların gezegeni değil hiç olmadı asla olmayacakta.
Ama insanlar, paylaştıklarından fazlasını alıyorlar.
Beni zehirliyorlar, sonrasında onları beslememi bekliyorlar.
Bu iş bu şekilde yürümez.
* * *
Eğer insanlar doğada benimle birlikte benim sayemde yaşamak istiyorlarsa, onların beni yakından dinlemelerini öneririm.
Bunu da sadece bir kere söyleyeceğim.
Eğer doğanın sağlığını koruyamazsa, insanlar hayatta kalamazlar ve kalamayacaklar.
Bu kadar basit.
* * *
İnsanlar var olmuş olmamış umurumda da değil.
Ben okyanusum…
Eskiden tüm gezegeni kaplardım ve gerekli olursa tekrardan kaplayabilirim.”
* * *
Okyanusun bu uyarılarını dikkatle okumalı ve tabiat anayı kızdırmamalıyız.
Yoksa bu yaptıklarımızla doğayı öldürüyoruz.
Okyanusun konuşması doğanın feryadıdır.